«Καί ἐξῆλθεν ἄλλος ἵππος πυρρός, καί τῷ καθημένῳ ἐπ᾿ αὐτόν ἐδόθη αὐτῷ λαβεῖν τήν εἰρήνην ἐκ τῆς γῆς καί ἵνα ἀλλήλους σφάξωσι, καί ἐδόθη αὐτῷ μάχαιρα μεγάλη». (Ἀποκάλυψις, κεφ. ΣΤ’ 4).
῾Ο Εὐαγγελιστής ᾿Ιωάννης προγνωρίζων διά τοῦ προφητικοῦ του χαρίσματος τήν ἀποστασίαν τῶν ἀνθρώπων ἀπό τήν Χριστιανικήν εὐσέβειαν, προαναγγέλλει, μέ τό ἀνωτέρω, εἰς τό προφητικόν βιβλίον τῆς Ἱερᾶς ᾿Αποκαλύψεως, τούς φοβερούς, αἱματηρούς καί ἀνθρωποκτόνους πολέμους, οἱ ὁποῖοι ἐπί 20 αἰῶνας κατασπαράττουν τήν ἀνθρωπότητα, ἀφαιροῦντες τήν ποθητήν εἰρήνην ἀπό τήν γῆν.
᾿Ιράκ, Γιουγκοσλαβία, ᾿Αφγανιστάν, Συρία, Λιβύη, Οὐκρανία, Παλαιστήνη, καί ἄλλα πολλά μέρη ἐπλήγησαν καί πλήττονται ἐσχάτως ἀπό τόν «πυρρόν ἵππον» (πυρρόχρουν, κόκκινον ἵππον), ὁ ὁποῖος διατρεφόμενος πλουσιοπαρόχως ἀπό τάς ἀμετρήτους ἀσεβείας καί ἁμαρτίας τῶν κατοίκων τῆς γῆς, γίνεται συνεχῶς δυναμικώτερος, ἀπειλητικώτερος καί καταστρεπτικώτερος ἐξολοθρευτής τῆς εἰρήνης καί τῶν ἀνθρώπων.
Ματαίως καί ἀκάρπως ἀναζητοῦν οἱ σημερινοί ἄνθρωποι τήν εἰρήνην μέσα ἀπό κινήματα καί ὀργανώσεις, μέσα ἀπό τά ὀρθολογιστικά σχήματα καί τούς ὑλιστικούς ὑπολογισμούς καί σχεδιασμούς τῆς ἐπιστήμης καί τῶν ὑποκριτικῶν διεθνῶν ὀργανισμῶν (ΟΗΕ, Οὐνέσκο, Παγκόσμιον Συμβούλιον Ἐκκλησιῶν, Π.Ο.Υ. κ.ἄ.).
᾿Ιδίως ὁ ΟΗΕ ἔχει ἀπογοητεύσει τούς λαούς, οἱ ὁποῖοι ἀναγκαστικῶς ὑπακούουν εἰς τό μήνυμα: «ἄν θέλεις εἰρήνη, προετοιμάσου γιά πόλεμο»… καί συνεχῶς ζοῦν μέ τόν τρόμον καί τήν ἀπειλήν ἑνός πολέμου, μέ ἀγνώστους ὀλεθρίους συνεπείας (λόγῳ τῆς συνεχοῦς ἐπιστημονικῆς προόδου τῆς πολεμικῆς, χημικῆς καί βιολογικῆς βιομηχανίας)…
᾿Αγνοοῦν οἱ σημερινοί ταλαίπωροι ἄνθρωποι ὅτι:
«῾Ο Χριστός ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν», καί «ἐλθών εὐηγγελίσατο εἰρήνην ὑμῖν τοῖς μακράν καί τοῖς ἐγγύς» (᾿Εφεσ. β’ 14 καί 17).
«Τό φρόνημα τῆς σαρκός θάνατος· τό δέ φρόνημα τοῦ πνεύματος, ζωή καί εἰρήνη· διότι τό φρόνημα τῆς σαρκός ἔχθρα εἰς Θεόν» (Ρωμ. η’ 6).
«Δέν εἶναι δυνατόν νά ἔχωμεν εἰρήνην, ἄν προηγουμένως δέν κατορθώσωμεν ἀρετήν.
Τίποτε ἄλλο δέν ἐπιφέρει εἰρήνην, ὅσον ἡ γνῶσις τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἀπόκτησις τῆς ἀρετῆς» ῾Ιερός Χρυσόστομος (ΕΠΕ, 20, 660 καί 5, 188).
Αὐτάς τάς ἀληθείας κατανοοῦν μόνον οἱ ἄνθρωποι, πού σέβονται τάς Χριστιανικάς πνευματικάς καί ἠθικάς ᾿Αξίας καί ᾿Αρχάς, ὑπό τήν ἐπίδρασιν τῶν ὁποίων ἀνεκαινίσθη καί προήχθη ἡ ἀνθρωπότης.
Οὗτοι ἀντιλαμβάνονται ὅτι οἱ πόλεμοι, αἱ καταστροφαί, οἱ φόνοι καί αἱ διαταραχαί, πού συγκλονίζουν τήν ἐποχήν μας, εἶναι τό θλιβερόν ἀποτέλεσμα τῆς ἀπομακρύνσεως τῆς ἀνθρωπότητος ἀπό τήν σωτήριον Διδασκαλίαν Ἐκείνου, τοῦ ὁποίου ἡ κατά σάρκα γέννησις ἀνηγγέλθη μέ τό χαρμόσυνον μήνυμα: «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη»!
Κοιτίς τῆς ἀποστασίας καί ἀνωμαλίας εἶναι ἡ Δύσις, ἡ ὁποία παρενόησε, παρεποίησε καί διεστρέβλωσε μέ τάς αἱρέσεις της καί μέ τούς ἀθέους οὑμανισμούς τό ῾Ελληνοχριστιανικόν Πνεῦμα, τό ὁποῖον ἀποβλέπει εἰς τήν πνευματικήν, ἠθικήν καί ψυχικήν διαπαιδαγώγησιν καί ἀνύψωσιν τοῦ ἀνθρώπου.
Οἱ δυτικοί οὑμανισμοί δέν ἠθέλησαν νά ἴδουν τόν ἄνθρωπον ὡς «εἰκόνα Θεοῦ». ᾿Επροτίμησαν νά τόν ἴδουν ὡς προϊόν καί ὄργανον ὑλικῶν δυνάμεων. Διά τοῦτο κατήντησαν πολύ συχνά ὑλισμοί, ἀνίκανοι νά διαισθανθοῦν τό μυστήριον τοῦ ἀνθρώπου.
᾿Από τό τέλος τοῦ 18ου αἰῶνος καί μετά, ἤρχισαν νά ἐπικρατοῦν εἰς τήν Δύσιν αἱ ἄθεοι καί ὑλιστικαί θεωρίαι τοῦ Δαρβινισμοῦ, τοῦ Σοσιαλισμοῦ, τοῦ Μαρξισμοῦ, τοῦ Καπιταλισμοῦ, τοῦ Φασισμοῦ, κ.ἄ. αἱ ὁποῖαι καθοδηγούμεναι καί βοηθούμεναι ὑπό τῶν σκοτεινῶν ὀργανώσεων ἐξώθησαν σύν τῷ χρόνῳ τούς ἀνθρώπους εἰς τό νά λησμονήσουν τόν προορισμόν των, τόν ὁποῖον ὁ ἐνανθρωπήσας Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ ἐφανέρωσεν εἰς τόν κόσμον.
Αἱ ἀντιχριστιανικαί αὐταί ὀργανώσεις καί θεωρίαι ἐκαλλιέργησαν τόν ἀνατρεπτικόν καί ἀσύδοτον φιλελευθερισμόν, τόν νοσηρόν ἐγωκεντρισμόν τῶν ἀτόμων καί γενικῶς τήν ἀντιχριστιανικήν περιφρόνησιν τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου.
Τραγική συνέπεια αὐτῶν ἦτο ἡ διάσπασις τῆς ἑνότητος τῶν κοινωνιῶν μέ τούς ὀξυτάτους βιαίους ταξικούς ἀγῶνας, ἡ ἀσυδοσία καί ἡ γενική ἀποστασία ἐκ τοῦ Θείου Νόμου.
Τεραστίαν διάβρωσιν εἰς τήν νεολαίαν, οἰκογένειαν καί κοινωνίαν ἐπέφερεν ἡ προπαγάνδα τοῦ ἀνωμάλου Φροϋδισμοῦ, ἡ ὁποία διεκήρυξεν ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι «ἐρωτικόν ζῶον», πού καθοδηγεῖται ἀπό τά γενετήσια ἔνστικτά του καί τοῦ ὁποίου τό κυριώτερον ἔργον εἶναι νά τά ἱκανοποιῇ ἀσυδότως.
Τήν ᾿Επιστήμην ἀπό τόν 19ον αἰῶνα πολλοί «προοδευτικοί» τήν ἐθεοποίησαν, κηρύξαντες ἀνταρσίαν κατά τοῦ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ καί κατά τῶν Θείων Νόμων Του.
῾Ο ἄθεος ᾿Ερνέστος Ρενάν (1823-1892) καί ἄλλοι ὅμοιοί του «ἐπιστήμονες» διεκήρυττον μέ ὀρθολογιστικόν μυστικισμόν, ὅτι ἡ ἐπιστήμη καί ἡ τεχνολογική πρόοδος θά φέρουν ὄχι μόνον τήν ὑλικήν ἀλλά καί τήν πνευματικήν πρόοδον καί ἠθικήν ἀνύψωσιν τοῦ ἀνθρώπου, καί θά ἐπέλθῃ μία νέα τάξις εἰς τήν διαμόρφωσιν τοῦ κόσμου, εἰς τήν ὁποίαν θά εἶναι περιττή ἡ Χριστιανική ἠθική.
Οὗτοι οἱ ὑλόφρονες ἀθεϊσταί ἐδίδαξαν τούς ἀνθρώπους νά θαυμάζουν τόν «κατ᾿ ἐπιστήμην ἄνθρωπον» καί τά ἔργα του, καί νά μή σέβωνται καί δοξάζουν τόν Ἀληθινόν Τριαδικόν Θεόν, ὁ Ὁποῖος μόνον ἐμᾶς, ἀπό ὅλα τά δημιουργήματά Του, ἐπροίκισε μέ τό λογικόν.
Καί ἀφοῦ, μέ ἑωσφορικήν ἀλαζονείαν, ἐθεώρησαν τό λογικόν ὡς ἀνθρώπινον κατόρθωμα καί δέν ἀνεγνώρισαν τόν νοῦν ὡς δῶρον Θεόσδοτον, τόν ἀπεμάκρυναν ἀπό τόν Δημιουργόν του καί τόν μετέτρεψαν εἰς σκοτεινόν ἐργαλεῖον, τό ὁποῖον μέ τό συνεχές καταστροφικόν του ἔργον κατήντησε τόν 20ον καί 21ον αἰῶνα, αἰῶνας φοβερῶν συμφορῶν, αἱματοχυσιῶν καί θρήνων, αἰῶνας παγκοσμίων πολέμων, αἰῶνας τῆς ἀτομικῆς βόμβας, αἰῶνας βιολογικῶν ὅπλων καί πειραματισμῶν (μέ νέα ὀλέθρια ἐμβόλια), καί ἔφερε τήν ἀνθρωπότητα εἰς τήν ἐλεεινήν σημερινήν κατάστασιν…
Μάλιστα, ἀπό τήν δεκαετίαν τοῦ 1960 καί μετά, ἤνοιξαν εἰς τήν Δύσιν οἱ ὀλέθριοι «ἀσκοί τοῦ Αἰόλου« μέ τήν καταπολέμησιν τῆς Χριστιανικῆς πνευματικότητος καί ἠθικῆς, μέ τήν σεξουαλικήν «ἀπελευθέρωσιν», τήν μεγάλην μαζοποίησιν τῶν ἀνθρώπων εἰς τά ἀστικά κέντρα, τήν ὑπερκατανάλωσιν, τά ναρκωτικά, τήν δικτατορίαν τῶν μέσων μαζικῆς ἐνημερώσεως, τήν μοντέρναν ἔξαλλον μουσικήν, τήν λατρείαν τῆς σαρκός, τῆς ὕλης καί τοῦ χρήματος, καί ἐν γένει μέ ὅ,τι συνέβαλεν εἰς τήν ἀλλοτρίωσιν τοῦ ἀνθρώπου, ἡ ὁποία εἶναι γνώρισμα τοῦ πνευματικῶς καί ἠθικῶς ἀποπροσανατολισμένου καί ἀποδιοργανωμένου «πολιτισμοῦ» μας…
Τό ἐξαίσιον πλάσμα τοῦ Θεοῦ, τόν ἄνθρωπον, ὁ ἄπιστος 20ος αἰώνας τῆς ἐπιστήμης, δέν τόν ἀνεγνώρισεν ὡς «κατ‘ εἰκόνα Θεοῦ καί ὁμοίωσιν» δημιούργημα, ἀλλά τόν ὑπεβίβασεν εἰς ἕν ἁπλοῦν ἐργαλεῖον-ἐξάρτημα τῆς οἰκονομίας, εἰς καταναλωτικόν καί διαφημιστικόν ἀντικείμενον, εἰς τόν ρόλον τῆς ἀντανακλάσεως τῶν παραγωγικῶν σχέσεων, εἰς μόριον τῆς ἀστικῆς μάζης, εἰς ἁπλοῦν ἀριθμόν τῶν κομπιοῦτερ… καί τόν μετεχειρίσθη ὡς ζῶον ἐξελιγμένον, ὡς ὄργανον βιολογικῶν πειραματισμῶν, ὡς μέσον ἐκμεταλλεύσεως καί ἱκανοποιήσεως τῶν βρωμερῶν ὀρέξεων καί τῶν κατωτέρων ἐνστίκτων, καί ὡς ζῶον πρός ἐξόντωσιν (μέ ἐκτρώσεις, προγράμματα μειώσεως πληθυσμοῦ, εὐθανασίαν κ.ἄ.)…
Οὕτως μέ τό ἐπιχείρημα: «χωρίς Θεόν ὅλα ἐπιτρέπονται», ἔκαμε τόν ἄνθρωπον, ἄ–θρωπον, ὑπάνθρωπον καί ἀπάνθρωπον, πού ἐφαρμόζει: τό «Homo hominis lupus» («ὁ ἄνθρωπος διά τόν ἄνθρωπον, λύκος») καί φέρνει τήν ζούγκλαν εἰς τήν κοινωνίαν καί εἰς τήν ἀνθρωπότητα, μεταβάλλων αὐτάς εἰς ἀγέλας ἀλληλοσπαρασσομένων λύκων, οἱ ὁποῖοι μέ ἀναισθησίαν καί σκληρότητα καταπιέζουν, ἀδικοῦν, ἐκμεταλλεύονται, τρομοκρατοῦν ὁ εἷς τόν ἄλλον…
Τά συνθήματα: «ἅρπαξε νά φᾶς καί κλέψε νἄχης», καί «ἱκανοποίησε ὅλα τά γοῦστα σου» ἀσχέτως ἄν βλάπτεται ὁ πλησίον, ἐφαρμόζονται εἰς μέγαν βαθμόν, ἄνευ ἐλέγχου συνειδήσεως, καί μέ νέας πλέον μεθόδους, τάς ὁποίας δημιουργεῖ ἤ ὑπηρετεῖ ὁ ἀντιχριστιανικός ἐπιστημονισμός.
Δυστυχῶς ὁ ἄνθρωπος διέρχεται σήμερον μίαν ἀπό τάς μεγαλυτέρας καί φοβερωτέρας κρίσεις τῆς ἱστορίας του. Αἱ διάφοροι μοντέρναι «ἰδεολογίαι», αἱ ὁποῖαι ἐνεφανίσθησαν μέ τόν ἰσχυρισμόν, ὅτι θά τόν σώσουν ἀπό τήν τυραννίαν τοῦ Χριστιανισμοῦ καί ὅτι θά τόν ὁδηγήσουν εἰς μίαν νέαν πρόοδον καί εὐτυχίαν, εἰς μίαν «νέαν ἐποχήν», ἀπέτυχαν παταγωδῶς, καί τόν κατεβύθισαν εἰς τήν διαφθοράν, τό ἄγχος, τήν ἀσυνεννοησίαν, τό ἀδιέξοδον, εἰς παντός εἴδους ἀνωμαλίας, εἰς νέας μορφάς δουλείας καί γενοκτονίας καί συχνάκις εἰς τήν ἄρνησιν τῆς λογικῆς…
Ἑπόμενον λοιπόν εἶναι, αἱ ἀντιχριστιανικαί «προοδευτικαί» κοινωνίαι ν‘ ἀναταράσσωνται διαρκῶς ἀπό ἐγκλήματα, ἀδικίας καί παρανομίας, ἡ ἀνθρωπότης νά συνεχίζῃ ν᾿ ἀνεμοδέρνεται ἀπό τάς θυέλλας τῆς τρομοκρατίας καί τῶν πολέμων, ἡ γῆ νά ποτίζεται μέ πολύ αἷμα, καί ὁ διάβολος νά χαίρεται μέσα εἰς τούς καπνούς καί τά συντρίμμια...
᾿Ακόμη καί ἡ δῆθεν ἐνδιαφερομένη, διά τήν εἰρηνικήν ἀνθρωπίνην ἐπιβίωσιν, σημερινή ἐπιστήμη δέν θέλει νά ἐγκολπωθῇ τό ἀποδεδειγμένως, ἀπό τήν ἱστορικήν πεῖραν, σωτήριον καί ἀληθές Εὐαγγέλιον τῆς ἀγάπης καί εἰρήνης τοῦ Λυτρωτοῦ Χριστοῦ, καί συνεχίζει ν‘ ἀσχολῆται περισσότερον μέ τά τῆς ὕλης, τῶν μηχανῶν καί τοῦ σώματος καί ἐλάχιστα μέ τά τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τήν κορωνίδα τῆς Θείας Δημιουργίας.
Τοιουτοτρόπως ἔχουσα ἡ ἀλαζονική «νέα ἐποχή» βοηθόν καί τά τεχνολογικά ἐπιτεύγματα τῆς ἐπιστήμης (π.χ. τηλεοράσεις, ιντερνέτ καί λοιπά media) πανούργως καί ἀκαταπαύστως προσπαθεῖ νά κρημνίσῃ τό στήριγμα τοῦ ᾿Αληθινοῦ Πολιτισμοῦ, ἤτοι τό Χριστιανικόν Οἰκοδόμημα τῆς Ἀληθοῦς Πίστεως καί τῆς ἀνωτέρας Πνευματικῆς Ζωῆς, διά τήν τεραστίαν καί ὑψηλήν ἀξίαν καί προσφοράν τοῦ ὁποίου ἔγραψε καί ὁ διάσημος ῎Αγγλος ποιητής Τ. Σ. ῎Ελιοτ (1888-1965), κάτοχος βραβείου Νόμπελ, κάποτε μεταξύ ἄλλων καί τά ἑξῆς:
«Δέν πιστεύω ὅτι ὁ πολιτισμός τῆς Εὐρώπης θά μποροῦσε νά ἐπιβιώσει ὕστερα ἀπό μιά ὁλοκληρωτική ἐξαφάνιση τῆς Χριστιανικῆς Πίστης. Καί τήν πεποίθησή μου αὐτή τή διαμόρφωσα ὄχι μόνο, ἐπειδή ἐγώ εἶμαι χριστιανός, ἀλλά καί ὡς μελετητής τῆς κοινωνικῆς βιολογίας.
῎Αν ὁ Χριστιανισμός ἐξαφανιστεῖ μιά μέρα, τότε ὁλόκληρος ὁ πολιτισμός μας θά ἐξαφανιστεῖ. Θά πρέπει τότε νά ξαναρχίσετε μέ μύριους κόπους ἀπ᾿ τήν ἀρχή, ἔχοντας ὑπ᾿ ὄψη ὅτι δέν μπορεῖς νά βρεῖς ἕνα καινούργιο πολιτισμό, ὅπως ἀγοράζεις ἕνα ἕτοιμο κοστούμι… Θά πρέπει τότε νά περάσουμε πολλούς αἰῶνες βαρβαρότητας…» (Περιοδικόν «῾Ελληνικός ᾿Αστήρ«, τ. 35, Νοέμ. – Δεκέμ. 1990, ᾿Ιωάννινα, σελ. 289).
Πράγματι, νέαν εἰκόνα βαρβαρότητος παρουσιάζει σήμερον ἡ ἐπιστημονική μοντέρνα ἐποχή μας, ἡ ὁποία καθοδηγουμένη διά μυστικῶν πρωτοκόλλων ἀπό τά διεθνῆ συνωμοτικά σκοτεινά κέντρα ἐξουσίας, περιφρονεῖ καί ὑπονομεύει τόν Χριστιανισμόν καί δή τήν Ὀρθοδοξίαν…
Αὐτήν τήν βαρβαρότητα ἀπεφάσισε νά ὑπηρετήσῃ καί ἡ δολία Ἑνωμένη Εὐρώπη, ἡ ὁποία συμπορευομένη μέ τήν σκοτεινήν Νέαν Τάξιν Πραγμάτων, καί δεικνύουσα καταφρόνησιν πρός τόν Χριστιανισμόν, ἀφήρεσε κάθε χριστιανικήν ἀναφοράν ἀπό τήν χάρταν τῶν θεμελιωδῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων.
Διατρανέστατον δεῖγμα αὐτῆς τῆς νεοβαρβαρότητος ἦτο καί ἡ ὑπό τῆς δυτικῆς ἡγεσίας διακήρυξις ὅτι: «οἱ βομβαρδισμοί εἰς τήν Ὀρθόδοξον Σερβίαν ἦτο ἀνθρωπιστική ἐπιχείρησις, πού προστατεύει τόν Εὐρωπαϊκόν πολιτισμόν»…
῞Οταν λοιπόν οἱ μορφωμένοι ψευτοχριστιανοί τῆς δύσεως, διάδοχοι τῶν δολοφόνων Σταυροφόρων, θεσπίζουν τοιαῦτα νέα βάρβαρα δόγματα, ὅταν κλείνουν τούς ὀφθαλμούς των ἐμπρός εἰς τό δράμα τῶν Παλαιστινίων, τῶν Κούρδων, τῶν Συρίων, τῶν Ἀρμενίων, τῆς Κύπρου καί ἄλλων λαῶν, καί βομβαρδίζουν ἀμάχους καί παιδιά,, ὅποτε θέλουν, τί τό παράδοξον, νά διακηρύττουν οἱ φανατικοί ἀγροῖκοι μουσουλμᾶνοι, ὅτι ἡ οἱαδήποτε τιμωρία τῶν δυτικῶν ἐχθρῶν των εἶναι «ἱερόν καθῆκον»;
Καί εἶναι ἑπόμενον ἐντός μιᾶς τοιαύτης ἀντιχριστιανικῆς ἀνθρωπότητος νά καλπάζῃ ὁ «πυρρός ἵππος» καί νά κατασπαράσσῃ τούς λαούς μέ τρομοκρατικάς ἐνεργείας, φόνους, καταστροφάς καί πολέμους.
Τό ὀλέθριον ἔργον αὐτοῦ, μόνον ἡ μετάνοια, ἡ ᾿Ορθοδοξία καί ἡ ᾿Ορθοπραξία δύνανται νά τό σταματήσουν.
Δυστυχῶς ὅμως καί οἱ ὀρθόδοξοι ἕλληνες ἔγιναν μιμηταί τῆς διεφθαρμένης ἀντιχριστιανικῆς δυτικῆς κουλτούρας, καί ἀντί νά εἶναι γνήσια παιδιά τοῦ Θεοῦ καί νά μεταδίδουν τό Φῶς τοῦ ῾Ελληνοχριστιανικοῦ πολιτισμοῦ, ἀκολουθοῦν τούς σκοτεινούς δρόμους τῆς βαρβάρου καί αἱμοφύρτου παγκοσμιοποιήσεως, ἡ ὁποία προετοιμάζει τήν ἔλευσιν τοῦ Ἀντιχρίστου μέ τήν παναίρεσιν τοῦ οἰκουμενισμοῦ, μέ τήν ἀνηθικότητα, μέ τήν πτώχευσιν των λαῶν, μέ τάς τεχνητάς μεγάλας συμφοράς, μέ τά νέα γενετικά ἐμβόλια, μέ τήν ἠλεκτρονικήν δικτατορίαν καί μέ τήν ἀπάνθρωπον καί ἀντίχριστον μεγάλην ἐπανεκκίνησιν…
῾Ο Πολυεύσπλαγχνος Θεός τῆς εἰρήνης νά γίνῃ ἵλεως καί νά μᾶς φωτίσῃ πρός μετάνοιαν καί διόρθωσιν, πρίν, παραχωρήσει Αὐτοῦ, γίνωμεν καί πάλιν οἰκτρά θύματα τοῦ «πυρροῦ ἵππου» …
(Άπό τό ὀρθόδοξον Περιοδικόν «Η ΑΜΠΕΛΟΣ Η ΑΛΗΘΙΝΗ», τεῦχ.9. Ἐπιμέλεια Ἐπισκόπου Ἀθανασίου).
kaloproairetos 